ΤΟ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΜΠΑΚΑΛΙΚΟ ΣΤΟ ΓΑΣΤΡΟΝΟΜΟ ΤΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ

Το Παραδοσιακό Μπακάλικο και ο Μπακαλογιάννης είχαν την τιμητική τους στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού των γεύσεων και της γαστρονομίας «ΓΑΣΤΡΟΝΟΜΟΣ» της εφημερίδας «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» (τεύχος 71, Μάρτιος 2012, σελ. 20). Το ρεπορτάζ-παρουσίαση υπογράφει η Νικολέτα Μακρυωνίτου και φωτογραφίζει ο Άκης Ορφανιδης.

Αναδημοσιεύουμε...   

«ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΜΠΑΚΑΛΙΚΟ»

Ένα μπακάλικο όνομα και πράγμα, που τιμά δεόντως

τις κρητικές ρίζες του.

Το κατάστημα στην Ηλιούπολη.

Η γραβιέρα, ως ένα από τα σπουδαιότερα τυριά της Ελλάδας, είναι από μόνη της λόγος για να επισκεφτείς ένα μαγαζί. Πόσο μάλλον το «Παραδοσιακό Μπακάλικο» του Γιάννη Βογιατζιδάκη, που διαθέτει πολύ μεγάλη ποικιλία. Γραβιέρα πικάντικη και ώριμη του Βολτιράκη, γραβιέρα γλυκούτσικη του Γασπαράκη, από τον Βογιατζιδάκη γαλατένια και μαλακιά, του Πατσουράκη γλυκιά και με ήπια γεύση, πεντανόστιμη του Τσιτσιρίδη, ώριμο με μέτρια γλύκα το τρίκιλο κεφαλάκι του Μαρή, εκλεκτή γίδινη του Τζουρμπάκη και εφάμιλλο το πικάντικο, γίδινο γραβιεράκι του Αμαρίου, με ενδιαφέρουσα οξύτητα. Η μία καλύτερη από την άλλη, τις δοκίμασα όλες, αφού ο Κρητικός ιδιοκτήτης του Μπακάλικου δεν δέχεται το «όχι» ως απάντηση.

Ο ιδιοκτήτης, Γιάννης Βογιατζιδάκης.

Ο Γιάννης ξεκίνησε να εργάζεται ως πλακάς στο Ρέθυμνο και, λίγο προτού τον κάνουν αρχιτεχνίτη, εκείνος τα παράτησε και καταπιάστηκε με το εμπόριο τροφίμων, με το οποίο παθιάστηκε. Είναι αλήθεια πως στο μαγαζί του θα βρούμε πολλά κρητικά προϊόντα, όμως εκτιμά καθετί εκλεκτό, απ’ όπου κι αν προέρχεται. Πέρα λοιπόν από τις ουκ ολίγες κρητικές γραβιέρες, θα βρούμε κι άλλα θαυμάσια τυριά, όπως κασέρι Ξάνθης του Χατζηιωαννίδη και κασέρι Καλαμπάκας του Ζαρογιάννη, φέτα πιπεράτη από την Κλειτορία του Μηλιτσόπουλου, εξαιρετική γραβιέρα Τήνου, μαϊσιο Μετσόβου και γραβιέρα Ναυπλίου. Ο Γιάννης φέρνει ακόμη χύμα αλλαντικά Δράμας του Σαρήμπογια, καπνιστό απάκι κοτόπουλο Χάσικος, πέστροφα και σολομό καπνιστό του Γεροντίδη, χύμα όσπρια από τις Πρέσπες και το περίφημο ψωμί από τον ξυλόφουρνο της Χαλκίδας. Εδώ θα βρούμε επίσης το λιόλαδο και το φρουτώδες αγουρέλαιο του Αναστασόπουλου, μπύρες Brink’s από το Ρέθυμνο, ωραίο ρυζόγαλο του Μαγγίνα, γάλα από τον Κουκάκη και γίδινο Ερίφι από τον Ίναχο, γιαούρτι του Ηλιάκη, ξίγαλο λαχταριστό και στάκα  Σητείας του Κουβαράκη. «Πέρα από τις προσωπικές μου προτιμήσεις, μετράει η ζήτηση που έχει ένα προϊόν, για να συνεχίσει να υπάρχει στα ράφια μας. Για να καταλήξω στη φέτα του Μηλιτσόπουλου, για παράδειγμα, άλλαξα δέκα τυροκομεία. Θέλει πολύ τρέξιμο αυτή η δουλειά και διαρκή επαφή με τους παραγωγούς. Στο τέλος βέβαια, οι πελάτες κάνουν κουμάντο».

Το δημοσίευμα του ΓΑΣΤΡΟΝΟΜΟΥ της Καθημερινής.

Παρατηρώ πως οι τιμές του είναι λογικές. «Στηρίζω τα εγχώρια προϊόντα, αλλά διαφωνώ και θυμώνω με τα υπερτιμημένα», μου λέει ο Γιάννης καθώς με φιλεύει πεντανόστιμες κατσικίσιες χυλοπίτες.